Toyota Aygo 1.0 - Chevrolet Matiz 1.0 - Kia Picanto 1.1 - Fiat Panda 1.2
Ζυγίζει 67 κιλά, έχει 3 κυλίνδρους, μεταβλητό χρονισμό βαλβίδων και πολλά προσόντα. Απλώς, είναι λίγο θορυβώδης.
Η ευελιξία (9,1 μ. η διάμετρος κύκλου στροφής) και η ευκολία οδήγησης του Panda συγκαταλέγονται στα κύρια προσόντα του
Δοκιμάζουμε τέσσερα μικρά πόλης σε αστικές συνθήκες και αστικές συνήθειες. Όποιος αντέξει!
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΝΙΚΟΣ ΜΑΡΚΟΜΠΟΤΣΑΡΗΣ
AΝΤΕ, γρήγορα! Πέρασε η ώρα και δεν πήρες χαμπάρι. Τι τον ήθελες τον απογευματινό υπνάκο; Για τέτοια είμαστε τώρα; T-shirt, τζιν, παπούτσια, κλειδί -μα, κάτι μου θυμίζει αυτό το κλειδί- και φύγαμε. Τρία τρία τα σκαλοπάτια, χάριν συντομίας, και επιβίβαση στο γαλάζιο Aygo («ice-blue», κατά τους ιθύνοντες), εύκολα και χωρίς κανένα ιδιαίτερο πρόβλημα. Ρύθμιση τιμονιού με τη μία στην ανώτερη δυνατή θέση - μα, πραγματικά, πόσο ύψος πρέπει να έχεις για το βάλεις τέρμα κάτω; Ευτυχώς, το κάθισμα πηγαίνει αρκετά πίσω, τόσο που δε χρειάζεται καν να τερματίσει για έναν ύψους 1,90 μ. οδηγό. Είπαμε, μικρό, αλλά... μαργαριταρένιο. Το ραντεβού για τη φωτογράφιση είναι στις επτά στο Κολωνάκι και είναι ήδη παρά τέταρτο· στους Θρακομακεδόνες. Ελπίζοντας σε κάποιο αναπάντεχο χωροχρονικό ασυνεχές, το κλειδί -που εξακολουθεί κάτι να μου θυμίζει- γυρνά τη μίζα και ο νέος κινητήρας των 68 ίππων ξυπνά με το χαρακτηριστικό τραχύ 3κύλινδρο ήχο. Φεύγουμε κροταλίζοντας, αφού από χαμηλά μέχρι τις υψηλές στροφές λειτουργίας το 12βάλβιδο συνολάκι με το μεταβλητό χρονισμό αποδεικνύεται πραγματικό ραπτομηχανάκι...
H «Kinder-έκπληξη» πάει Κολωνάκι
Τo Aygo, το πρώτο εκ των τρίδυμων μικρών αυτοκινήτων πόλης της πρόσφατης συνεργασίας Toyota-PSA, νιώθεις σαν να το οδηγείς εδώ και χρόνια. Αυτό δεν είναι, άλλωστε, και το νόημα ενός μικρού, εύχρηστου τετράτροχου; Να είναι απλό, απροβλημάτιστο και οικείο.
Το ίδιο επιδιώκουν, άλλωστε, όλοι οι ανταγωνιστές. Και όπου ανταγωνιστές, σημειώσατε Panda, Matiz και Picanto (σύντομα σ’ αυτά προστίθεται και το C1, αρκετά αργότερα το 107 και σίγουρα υπάρχει και το καλοπουλημένο Smart, που είναι, όμως, αλλού από άποψη τιμής). Σε σχέση, λοιπόν, με αυτά τα τρία, το Aygo έχει το μικρότερο μήκος, αλλά όχι και το μικρότερο μεταξόνιο. Αυτό δε σημαίνει, πάντως, αυτόματα ότι διαθέτει και τους μεγαλύτερους εσωτερικούς χώρους. Και τα τρία αυτοκίνητα που θα κυκλοφορήσουμε και θα φωτογραφίσουμε σήμερα στους δρόμους της Αθήνας προσφέρουν σχεδόν τους ίδιους χώρους για τους πίσω επιβάτες, με κάποιες διαφορές στο χώρο αποσκευών τους (σ’ αυτόν τον τομέα κερδίζει το Panda, με 206 λίτρα, και χάνει το Aygo, με μόλις 139 λίτρα).
Βρισκόμαστε ήδη στο Κολωνάκι και κάνουμε περάσματα και φωτογράφιση του Aygo στην... Πατριάρχου Ιωακείμ. Ε, αυτό πια. Αναστροφή στη Λουκιανού, ξανά πέρασμα, δεύτερη αναστροφή στην Πλουτάρχου, ξανά πέρασμα. Ευτυχώς, το μικρό Toyota είναι αρκετά ευέλικτο (9,46 μ. η διάμετρος κύκλου στροφής) και το τιμόνι του κόβει αρκετά, διευκολύνοντας, έτσι, τις παράλογες ιδέες μας! Το εσωτερικό δεν μπορούμε να ισχυριστούμε ότι διεκδικεί δάφνες απτής ποιότητας ή ποιότητας υλικών. Είναι μάλλον ένα σκαλί κάτω απ’ ό,τι μας έχει συνηθίσει η Toyota, κυρίως στη λεπτομέρεια, όπως οι -εμφανισιακά τουλάχιστον- «ψεύτικοι» διακόπτες ή η απουσία ρυθμιζόμενων κεντρικών αεραγωγών (ένας, κι αυτός κοιτά προς τα πάνω) Επίσης, φαίνεται ότι έχει γίνει προσπάθεια να γίνουν περικοπές κόστους, όπου αυτό είναι δυνατόν, όπως, για παράδειγμα, στους διακόπτες για τα ηλεκτρικά παράθυρα -ένας διακόπτης υπάρχει στην πλευρά του οδηγού, ένας στου συνοδηγού- και στα πίσω παράθυρα, τα οποία δεν ανεβοκατεβαίνουν, αλλά ανοίγουν σαν αυτά ενός 3θυρου αυτοκινήτου!
Πίσω στο εσωτερικό, η ανάγλυφη υφή του υλικού του ταμπλό σώζει κάπως τη γενική εικόνα, ενώ το έξυπνο και νεανικό ντιζάιν, με το στροφόμετρο-«αυτί» να κλέβει την παράσταση, σίγουρα ξεχωρίζει στην κατηγορία. Μπορεί, δηλαδή, το Kia να πείθει με την πρώτη ματιά για την ποιότητα κατασκευής και συναρμολόγησης του εσωτερικού του και το Panda να δείχνει και να είναι τουλάχιστον αξιοπρεπές, όπως, άλλωστε, όλα τα μικρά Fiat, αλλά το σχεδιασμό του Aygo δεν τον έχει κανένα. Υποκειμενικό, θα μου πείτε. Οπωσδήποτε. Το γυναικείο φύλο, όμως, ψηφίζει Aygo, όπως διαπιστώνουμε στο «Εν Δελφοίς», όπου σταματάμε για το απαραίτητο καφεδάκι πριν από τη μεγάλη νύχτα που μας περιμένει. Μάλιστα, εντυπωσιαζόμαστε από τις αυτοκινητικές γνώσεις της νεαρής γκαρσόνας: «Αυτό είναι το νέο μικρό της Toyota που παράγεται στην Τσεχία μαζί με το Citroen και το Peugeot· είναι 1.000άρια και μοιάζουν πολύ μεταξύ τους. Ποιο είναι, όμως, το φθηνότερο;». Έλα, ντε! Η Toyota Ελλάς, ακόμα και την ώρα που γράφεται αυτή η δοκιμή, δεν έχει ανακοινώσει την τιμή του μικρού της, καθώς, όπως ακούστηκε από επίσημα χείλη, ακόμα διαπραγματεύεται με το εργοστάσιο επί του θέματος. Οι κακές γλώσσες λένε ότι απλώς περιμένουν την τιμή του C1 στην Ελλάδα, για να μη βρεθούν προ εκπλήξεων. Και καλά κάνουν, αν από αυτό πρόκειται να προκύψει όφελος για τον αγοραστή...
Πεινάσαμε (τι πρωτότυπο...)
Πού πάει ο Αθηναίος ύστερα από μια βόλτα για ψώνια κι έναν καφέ στο Κολωνάκι; Μα, για φαγητό στο Γκάζι. Έχει ήδη βραδιάσει και το άρτι αφιχθέν Panda είναι το νέο μας μεταφορικό μέσο, που προσφέρεται για μια πρώτη άμεση σύγκριση. Το μικρό που όλοι αγαπήσαμε και που -δεν το κρύβουμε- αποτελεί πολλές φορές την πρώτη επιλογή μας από το στόλο των αυτοκινήτων του γκαράζ μας, κι ας παρκάρουν δίπλα κάτι τούρμπο ξεγυρισμένα και κάτι εκατοντάδες ίπποι. Ακριβώς γιατί προσφέρει μεγάλα προτερήματα στην αστική κίνηση: έχει το μαγικό κουμπάκι «city», που αυξάνει την υποβοήθηση του τιμονιού και βοηθά αφάνταστα στη στάθμευση, είναι ένας σχεδόν... κύβος με τροχούς, με αφενός πολύ καλή περιμετρική ορατότητα (σε αντίθεση με τη μεγάλη πίσω κολόνα του Aygo, που δημιουργεί μια ουκ ευκαταφρόνητη τυφλή γωνία) και αφετέρου ένα συμμετρικό και αρκετά ψηλό χώρο, στον οποίο μπορεί να φορτωθεί πολύ πράγμα (με ριγμένο το πίσω κάθισμα, εννοείται!), όσο κι αν αυτό φαντάζει εκ πρώτης όψεως... αστείο. Πέντε κούτες μετακόμισης, ένα φούρνο μικροκυμάτων και κάτι μικροπράγματα τα χωρέσαμε, πάντως!
Μπορεί, βέβαια, το Panda να είναι ψηλό και πρακτικό, έχει, όμως, για τον ίδιο λόγο, και ψηλό κέντρο βάρους, πράγμα που μεταφράζεται, σε συνδυασμό με τις μαλακές αναρτήσεις του, σε μεγαλύτερη και πιο απότομη μεταφορά βάρους σε απότομους ελιγμούς (βλ. «Στην πίστα»). Aυτό δεν προβληματίζει στην οδήγηση στην πόλη, αλλά θα δώσει συγκριτικό πλεονέκτημα στους ανταγωνιστές στην υπεραστική κίνηση. Το ίδιο ισχύει και για το 1.200άρη 8βάλβιδο κινητήρα των 60 ίππων, που δεν έχει, όμως, ούτε τη σπιρτάδα ούτε την απόκριση του 3κύλινδρου ιαπωνικού συνόλου. Πώς γίνεται, όμως, να είναι ο πιο ευχάριστος στην αστική κίνηση; Η απάντηση βρίσκεται στη ροπή στις χαμηλομεσαίες στροφές λειτουργίας, όπου εμφανίζει τη μεγαλύτερη τιμή, συγκρινόμενο με τους αντιπάλους (10,4 χλγμ. μόλις στις 2.500 σ.α.λ.), σε συνδυασμό, μάλιστα, με το καλά κλιμακωμένο κιβώτιό του. Δεν είναι, λοιπόν, τυχαίο το γεγονός ότι στα 0-100 χλμ./ώρα το Panda κατατάσσεται μακράν τελευταίο, με 17,0 δλ. (!), ενώ και στις ρεπρίζ τα πράγματα είναι μοιρασμένα ανάλογα με το φάσμα περιστροφής του κινητήρα. Το Picanto, πάντως, «σκίζει» στις περισσότερες ρεπρίζ, κυρίως λόγω των κοντών σχέσεων του κιβωτίου του, ενώ πρωταθλητής στο 0-100 στέφεται το σχετικά «μακρύ» Toyota, με 13,7 δλ.
Διασταύρωση Πειραιώς και ο βλάκας που περνά με κόκκινο μας υποχρεώνει σε φρενάρισμα πανικού. Σ’ αυτόν τον τομέα, το Panda πετυχαίνει μια μέτρια επίδοση (65,1 μ.), σε αντίθεση με το Picanto, που αριστεύει, με 60,9 μ. Tα άλλα δύο; Ξεχάστε τα! Είναι ανεπίτρεπτο μικρά αυτοκίνητα -με ανάλογα μικρό βάρος και ABS- να χρειάζονται πάνω από 70 μ. (!) για να ακινητοποιηθούν από τα 120 χλμ./ώρα!
Φτάνουμε στα όμορφα σοκάκια του πρώην εργοστασίου φωταερίου που τα τελευταία χρόνια απέκτησε ζωή και εξελίχθηκε σε πόλο έλξης των νέων, κυρίως, ανθρώπων της πόλης. Σταθμεύουμε μπροστά στα τραπεζάκια, θρονιαζόμαστε στις καρέκλες, παραγγέλνουμε και φωτογραφίζουμε. Έφτασεεε...
Το τερπνόν μετά του ωφελίμου
Μαζί με τα κυρίως πιάτα, να σου και το 1.000άρι Μatiz με τους 66 ίππους, το νέο σήμα του, το face lift του και το νέο ημιάκαμπτο άξονά του. Το συγκριτικό μας αρχίζει σιγά σιγά και ψήνεται (όχι, δε... «μαγειρεύεται», ψήνεται) και οι συντάκτες αυξάνονται και πληθαίνουν. Καιρός για ποτό -πού αλλού;- στου Ψυρρή, την άλλη κλασική πλέον γωνιά της πρωτεύουσας· τόσο κλασική, που αξίζει επίσκεψης αυστηρά και μόνο καθημερινές. Το μικρότερο Chevrolet σταματά ανάμεσα στα «τραπεζάκια έξω» ενός μπαρ και στον ψιλοπανικό ο -«δεν είμαι ήρωας της Eπανάστασης, αλλά φωτογράφος»- Μαρκομπότσαρης κάνει τη σκέψη εικόνα. «Από τους 4Tροχούς, παιδιά; Ελάτε, κερνάω ποτάκι μόλις τελειώσετε». Είναι ο Γιάννης, χρόνια αναγνώστης και ιδιοκτήτης του μπαρ «Cherry», που μόλις φωτογραφίζαμε. Δε χρειάζεται δεύτερη πρόσκληση και η συζήτηση ανάβει. «Για πείτε μου, πώς πάει, λοιπόν, το Chevrolet;». Καταρχάς, δεν ενδείκνυται για ψηλούς! Το δεξί τους πόδι βρίσκει στην κεντρική κονσόλα και στο μεγάλο τιμόνι, το οποίο δε διαθέτει καμία ρύθμιση. Εντάξει, μπορεί το 1,90 μ. να μην ανταποκρίνεται ακριβώς στο μέσο όρο ύψους του Έλληνα οδηγού, όμως ακόμα και οι κοντοί θα παραπονεθούν για το μικρό κάθισμα, που δε θα βολέψει σε αστικές και υπεραστικές μετακινήσεις. Βέβαια, θα ήταν ψέματα να πούμε ότι κάποιο από τα τέσσερα μικρά βρίσκεται στο στοιχείο του εκτός πόλης. Είπαμε, σύγχρονα μικρά αυτοκίνητα, αλλά παντού υπάρχει ένα όριο. Όχι πως αποκλείεται ο αυτοκινητόδρομος από το ρεπερτόριό τους. Απλώς, υπάρχουν παραχωρήσεις ως προς την ταχύτητα κίνησης (εδώ το Aygo αριστεύει με τα 157 πραγματικά χλμ./ώρα τελικής), αλλά και το θόρυβο από τον κινητήρα, λόγω των περικοπών σε ηχομονωτικά υλικά (εδώ το Aygo πατώνει, λόγω της επιπρόσθετης ηχητικής χροιάς του 3κύλινδρου κινητήρα του).
«Και από κινητήρα το Matiz;» Ο κινητήρας του είναι ελαστικός, αλλά και αυτός με τη χαμηλότερη απόδοση ροπής (8,9 χλγμ.), η οποία, μάλιστα, εμφανίζεται αρκετά ψηλά, και παίρνει τα πάνω του μόνο σε ένα περιορισμένο φάσμα στροφών, μεταξύ 3.500 και 5.000 σ.α.λ., ενώ ο επιλογέας του είναι σίγουρα ο χειρότερος των τεσσάρων, ασαφής και με λαστιχένια αίσθηση. Από πλευράς ανάρτησης, είναι το πιο σφικτό, μαζί με το Picanto (το οποίο, όμως, σπινάρει περισσότερο), χωρίς, ωστόσο, και στις δύο περιπτώσεις να γίνονται παραχωρήσεις στο επίπεδο της προσφερόμενης άνεσης. Ίσα ίσα, που και στα δύο αυτά μίνι οι κινήσεις του αμαξώματος ελέγχονται καλύτερα και αποτελεσματικότερα, γεγονός στο οποίο βοηθά και το χαμηλό κέντρο βάρους τους. Ιδίως το Picanto δίνει μια συμπαγή και ποιοτική αίσθηση σε οδηγό και επιβαίνοντες. Η αισθητική του εσωτερικού του μπορεί να παραπέμπει σε παλαιότερες.... εποχές, όμως υλικά και χρώματα είναι προσεκτικά επιλεγμένα. Αποχαιρετούμε και κατευθυνόμαστε προς το τελευταίο στέκι των απανταχού ξενύχτηδων - τουλάχιστον επί ελληνικού εδάφους: το πατσατζίδικο!
Εν κατακλείδι, και πάλι φαγητό
Μανουβράρουμε εύκολα με το μικρό Κia μέσα στη Βαρβάκειο αγορά, όχι μόνο λόγω διαστάσεων, αλλά γιατί είναι και το μοναδικό που έχει αισθητήρες στάθμευσης, τους οποίους έχουμε συνηθίσει μόνο σε μεγαλύτερα και ακριβότερα μοντέλα. Αχρείαστοι είναι; Μην το λέτε, μην το λέτε. Στη μάχη της στάθμευσης στη μεγαλούπολη κάθε χιλιοστό μετράει. Το τιμόνι είναι ελαφρύ και σχετικά ασαφές. Η έντονη υποβοήθηση, πάντως, που βοηθάει σ’ αυτήν την περίπτωση, δεν είναι και ό,τι καλύτερο σχεδόν σε όλες τις υπόλοιπες συνθήκες. Εκεί όπου ο κινητήρας των 1.086 κ.εκ. και 65 ίππων φανερώνει τα προτερήματά του είναι στις χαμηλομεσαίες στροφές (ψηλά κουράζεται), έχοντας αρκετά καλή απόκριση στο γκάζι, χαμηλά αποδιδόμενη ροπή (9,9 χλγμ./2.800 σ.α.λ.) και αμέριστη συμπαράσταση από τις κοντές σχέσεις του κιβωτίου ταχυτήτων. Αυτό, όμως, έχει αντίκτυπο στην κατανάλωση, όπου ούτε το Picanto ούτε το Matiz μπορούν να πιάσουν το Aygo.
«ΩΠΑ! Καλώς!». Έτοιμα, τακτοποιημένα και ευπαρουσίαστα τα τέσσερα αυτοκίνητά μας. Τα τελευταία «κλικ» της βραδιάς ακούγονται από τη φωτογραφική μηχανή. Ωραία, έχουμε και το άνοιγμα. Τώρα; Πατσάς στον «Παπανδρέου» και τελική αποτίμηση, με δεδομένο πάντα ότι για το Toyota δεν υπάρχει τιμή, άρα δεν υφίσταται σύγκριση σε αυτό το επίπεδο. Τα κλειδιά προσγειώνονται στο τραπέζι και η συζήτηση ξεκινά: Πρώτο το Aygo. Γιατί είναι φρέσκο, κάνει τα πάντα από καλά έως πολύ καλά (με εξαίρεση την απτή ποιότητα του εσωτερικού και την απόσταση ακινητοποίησης, που δε μας άρεσαν) κι έχει έναν πολύ πρόθυμο και σε καμία περίπτωση βενζινοβόρο κινητήρα. Δεύτερο το Picanto ή το Panda; Οι γνώμες διίστανται και υπάρχει και το δεδικασμένο της πρότερης συγκριτικής δοκιμής, που ανακήρυσσε το Picanto καλύτερο των δύο. Θα λέγαμε με κλειστά μάτια «ναι» στο Fiat, αν δεν υπέφερε στον τομέα των επιδόσεων, συμπεριλαμβανομένου του φρεναρίσματος. Μοιραία, λοιπόν, τελευταίο το Matiz. Ίσως η ανάληψη της εταιρείας από τη Chevrolet να απαιτούσε και κάτι περισσότερο από ένα μερικό face lift, τη στιγμή που η κατηγορία γνωρίζει μεγάλη άνθηση. Τα μολύβια κάτω. Τέλος συγκριτικού. Αμάν, τώρα είναι όλα ξεκάθαρα: το κλειδί του Aygo είναι από Peugeot! Καλά, έπρεπε να πάει η ώρα τέσσερις το πρωί για να το καταλάβουμε;_ 4Τ
******************************
ΜΑΣ ΑΡΕΣΕ
Ο πολύ βολικός επιλογέας ταχυτήτων του Panda
ΔΕ ΜΑΣ ΑΡΕΣΕ
Η αισθητική του ταμπλό στο Picanto
ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ
Να υπάρξει βελτίωση στο σύστημα πέδησης των Aygo και Matiz!
TOYOTA AYGO
YΠEP
ΘEΣH OΔHΓHΣHΣ
KINHTHPAΣ
EΠIΔOΣEIΣ
KATA
ΦPENA
AΠTH ΠOIOTHTA
FIAT PANDA
YΠEP
ΠOIOTHTA KYΛIΣHΣ
XΩPOI
ANEΣH
KATA
EΠIΔOΣEIΣ
ΨHΛO KENTPO BAPOYΣ
KIA PICANTO
YΠEP
AΠTH ΠOIOTHTA
EΠIΔOΣEIΣ (PEΠPIZ)
ΦPENA
KATA
TIMONI
EΛKTIKH ΠPOΣΦYΣH
CHEVROLET MATIZ
ΥΠΕΡ
EΛAΣTIKOTHTA KINHTHPA
ANAPTHΣH
KATA
ΘEΣH OΔHΓHΣHΣ
ΦPENA
******************************
ΣΤΗΝ ΠΙΣΤΑ
Σλάλομ!
Εκδρομή στα Μέγαρα, με τα αυτοκίνητα να επιδεικνύουν άμεσα προτερήματα και αδυναμίες. Ταχύτερο στη διαδικασία του σλάλομ, το Aygo, με 5,68 δλ., έχοντας ως αβαντάζ το καλό στήσιμο της ανάρτησης, το σαφές τιμόνι με τον ικανοποιητικό όγκο πληροφορίας και τον άμεσο σε απόκριση κινητήρα. Αποτέλεσμα: 5,68 δλ. Στην αντίπερα όχθη, το Panda, με τη μαλακή ρύθμιση ανάρτησης και το ψηλό κέντρο βάρους, δεν κατεβαίνει κάτω από τα 5,78 δλ., εμφανίζοντας, μάλιστα, φαινόμενα υπερστροφής, όταν ο οδηγός το παρακάνει. Αντίθετα, πίσω από τα πηδάλια του Picanto ο οδηγός έχει να αντιμετωπίσει την υποστροφή και το ασαφές τιμόνι, μένοντας στα 5,74 δλ., ενώ πολύ κοντά βρίσκεται και το Matiz, με τα 5,72 δλ., το οποίο συχνά σήκωσε τον πίσω τροχό κατά την εν λόγω διαδικασία.
ΣΤΟ ΔΥΝΑΜΟΜΕΤΡΟ
Περί καμπυλών και τιμών
Βραχεία κεφαλή για το Aygo στο θέμα απόλυτης τιμής ισχύος, με 58,4 ίππους/5.500 σ.α.λ., ενώ στη ροπή αριστεύει το Panda, με 9,3 χλγμ./3.400 σ.α.λ. Από εκεί και πέρα, όμως, το Fiat ξεχωρίζει και για τις καμπύλες απόδοσής του, τη γραμμικότητα της ισχύος και την κορύφωση της ροπής σε χαμηλό αριθμό στροφών.
Αξιοσημείωτα, επίσης, η χαμηλή αντίστοιχη τιμή στις χαμηλές στροφές του Toyota, η επίπεδη καμπύλη του Picanto, αλλά και η «βουτιά» που κάνουν οι καμπύλες ροπής και ισχύος του Matiz μεταξύ 2.500 και περίπου 3.200 σ.α.λ.
TO ΧΡΩΜΑ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ
Η τιμή τιμή δεν έχει...
Όπως προείπαμε, τιμή για το Aygo δεν υπάρχει ακόμη (φανταζόμαστε ότι θα υπάρξει το αργότερο μέχρι τα μέσα του μήνα, οπότε θα αρχίσουν και οι πωλήσεις). Οι εκδόσεις είναι, πάντως, δύο: η βασική, με δύο αερόσακους, ηχοσύστημα και κλιματισμό, και η Αygo+, με επιπλέον ηλεκτρικά παράθυρα, πλευρικούς αερόσακους, διαιρούμενο πίσω κάθισμα και κεντρικό κλείδωμα, ενώ επιπλέον διατίθενται τα πακέτα ταξιδιού (ντουλάπι συνοδηγού, αποθηκευτικός χώρος κονσόλας, βαλίτσες) και σπορ (ζάντες αλουμινίου 14΄΄ και προβολείς ομίχλης).
Δύο είναι και οι εκδόσεις του Panda, με την Emotion να περιέχει σχεδόν όλα τα καλούδια στην τιμή των 11.450 ευρώ, τους πλευρικούς αερόσακους να χρεώνονται 255 ευρώ και την ηλεκτρικά ανοιγόμενη ηλιοροφή 560 ευρώ. Η βασική, Dynamic, χωρίς κλιματισμό, ραδιοCD, προβολείς ομίχλης, ζάντες αλουμινίου και μπάρες οροφής, κοστίζει 9.750 ευρώ.
Οι εκδόσεις του Matiz στα 8.350 και 8.510 ευρώ διαφέρουν μόνο στον αερόσακο συνοδηγού και, μεταξύ άλλων, περιλαμβάνουν κλιματισμό και υδραυλικό τιμόνι.
Τέλος, πολύ περισσότερες είναι οι εκδόσεις του Picanto 1.100 κ.εκ., που ξεκινούν από τα 9.060 ευρώ και φτάνουν τα 10.970 ευρώ, εμπεριέχοντας σχεδόν τα πάντα, πλην των ζαντών αλουμινίου (280 ευρώ), των αισθητήρων στάθμευσης (200 ευρώ) και του δέρματος (650 ευρώ).
ΓΕΥΣΤΙΚΟΣ ΟΔΗΓΟΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ
Athens by night!
Tα γευστικά στέκια της πόλης ξεφυτρώνουν κυριολεκτικά σαν τα μανιτάρια. Mήπως να σταματήσουμε τις κατ’ οίκον παραγγελίες;
ΠPIN από μερικά χρόνια, εύκολα ανακάλυπτε κανείς τα πιο νόστιμα στέκια της πόλης. Σήμερα, όμως, η αναζήτηση μοιάζει με σπαζοκεφαλιά, αφού ο γευστικός χάρτης της Αθήνας έγινε δαιδαλώδης, αντάξιος άλλων ευρωπαϊκών πόλεων φημισμένων και για τη γαστρονομία τους. H ελληνική πρωτεύουσα διαθέτει πλέον αρκετούς χώρους όπου μπορεί κανείς να δοκιμάσει νόστιμα και πρωτότυπα φαγητά. Η ελληνική κουζίνα είναι ο μεγάλος πρωταγωνιστής, ενώ τα παραδοσιακά υλικά, «δεμένα» σε αμέτρητες συνταγές, αναδεικνύονται από τους ταλαντούχους σεφ και φιγουράρουν στα καλύτερα τραπέζια. Για να μην κουράζεστε ψάχνοντας, σας προτείνουμε χώρους για όλες τις ώρες.
Κείμενο: Nίκη Mηταρέα
ΚΗΦΙΣΙΑ
Mayor
Χαρούμενο περιβάλλον με χαρακτηριστικές διακοσμητικές πινελιές στο στιλ του Γκαουντί. Η κουζίνα σάς ταξιδεύει γαστρονομικά στην Ισπανία, με τους παραδοσιακούς χαρακτηριστικούς μεζέδες tapas να κλέβουν την παράσταση. Χορταστικές μερίδες που συνοδεύονται από εξαιρετικά φιλικές τιμές.
Χαρ. Τρικούπη 92, τηλ.: 210.8080.460
Semiramis
Μπαίνοντας στο χώρο του θα ζαλιστείτε από τις ροζ, φούξια και lime αποχρώσεις. Θα απολαύσετε εντυπωσιακά κοκτέιλ, θα δοκιμάσετε τα πιο πρωτότυπα finger food της πόλης, αλλά και νόστιμες μεσογειακές γεύσεις, συντροφιά με μπιτάτη μουσική από DJ στο χώρο της πισίνας.
Χαρ. Τρικούπη 48, Κεφαλάρι, τηλ.: 210.6284.500
Τηλέμαχος
Η κλασική ψησταριά έχει μεταμορφωθεί σε μια μοδάτη ταβέρνα. Η αναζήτηση των καλών πρώτων υλών φαίνεται αμέσως στο πιάτο. Κρέατα βιολογικά που δέχονται μαστόρικο ψήσιμο. Για τη συνέχεια, υπάρχει δυνατή σούβλα. Το μεράκι των ιδιοκτητών περνάει και στην κάβα με τις καλές οινικές επιλογές.
Φραγκοπούλου 19, Κάτω Κηφισιά, τηλ.: 210.8074.015
Ο Σπύρος
Αν αναζητάτε πραγματικά σπιτικά φαγητά, ο Αντώνης Ρούσος θα σας αποζημιώσει. Χαρούμενο περιβάλλον, απίστευτη φιλοξενία και λαχταριστή κατσικομακαρονάδα, για όσους βαρέθηκαν τη συνηθισμένη αστακομακαρονάδα. Όλα τα φαγητά μαγειρεύονται με βιολογικά υλικά και μπόλικο μεράκι.
Εθν. Στρατού 17, ¶νω Κηφισιά, τηλ.: 210.8017.869
ΡΟΥΦ - ΓΚΑΖΙ
Dirty Street
Κατακόκκινη μπάρα που παίρνει φωτιά, όταν το κέφι απογειώνεται από τις μουσικές επιλογές του DJ. Μαγευτική δροσερή αυλή πνιγμένη στα λουλούδια και η οποία χαρίζει αίσθηση καλοκαιρινή. Οι γευστικοί πειρασμοί με αφορμή τη Μεσόγειο αποδεικνύονται οι καλύτεροι σύντροφοι για χαρούμενες βραδιές.
Τριπτολέμου 12, τηλ.: 210.3474.763
Κανέλλα
Το καλοκαίρι αναζητούμε χαλαρές καταστάσεις, φιλικό περιβάλλον και γεύσεις απλές και τίμιες. Σε αυτήν τη λογική κινείται το οινομαγειρείο Κανέλλα με τις λιτές και μοντέρνες διακοσμητικές πινελιές. Τόπος συνάντησης των ξενύχτηδων.
Κωνσταντινουπόλεως και Ευμολπίδων, τηλ.: 210.3476.320
Sardelles
Μια καινούργια, απλή ψαροταβέρνα που προσφέρει τίμια πιάτα σε εξαιρετικά φιλικές τιμές. Η σαρδέλα είναι η μεγάλη πρωταγωνίστρια του μενού· παίζει σε όλες τις εκδοχές χωρίς να αποκλείονται οι φρέσκες κουτσομούρες και ο μπακαλιάρος που συνοδεύονται από δροσερές σαλάτες.
Περσεφόνης 15, τηλ.: 210.3478.050
Dirty Ginger
Η ανανεωμένη αυλή του Dirty Ginger πάντα με έντονους ρυθμούς και με το κρέας σε πρώτη θέση στην κουζίνα (παϊδάκια, κοκορέτσι, κοντοσούβλι κ.ά.) προσφέρεται για καλοκαιρινά βράδια. Γιασεμιά, μπουκαμβίλιες και φοίνικες φτιάχνουν ένα δροσερό σκηνικό, που, σε συνδυασμό με το καλοφτιαγμένο φαγητό, συγκεντρώνει επωνύμους και μη.
Τριπτολέμου 46 & Περσεφόνης, τηλ.: 210.3423.809
ΘΗΣΕΙΟ
Στέκι του Ηλία
Μετά τον καλοκαιρινό κινηματογράφο, το πέρασμα από τον Ηλία για σπέσιαλ παϊδάκια, μπριζολάκια, σαλάτες, πατάτες τηγανητές και χύμα κρασί είναι must. Φιλικές τιμές, χαλαρό περιβάλλον στον πεζόδρομο με φόντο τις γραμμές του τρένου.
Θεσσαλονίκης 7, τηλ.: 210.3422.407
Συν Αθηνά
Μοντέρνα αισθητική, ναι. Χάζι, άφθονο. Στέκι, ναι. Θέα καταπληκτική με φόντο τη φωταγωγημένη Ακρόπολη. Ένα all day στέκι για καφέ, σάντουιτς, ποτό, αλλά και... φαγητό, με πιάτα ευφάνταστα που συνοδεύονται από καλές μουσικές επιλογές.
Ηρακλειδών 2, τηλ.: 210.3455.550
ΠΕΙΡΑΙΑΣ - ΜΙΚΡΟΛΙΜΑΝΟ - ΚΑΣΤΕΛΑ
Pin Up
Ακόμη και αν δεν είστε λάτρεις του στιλ της δεκαετίας του ’60, αξίζει να περάσετε από το Pin Up που έγινε hit. Iδανικό για να ξεκινήσετε την ημέρα σας με ένα χορταστικό πρωινό ή να απολαύσετε ένα πληθωρικό αmerican dinner με χορταστικές μερίδες. Δυνατή μπάρα και χορευτικό λίκνισμα από τις μουσικές επιλογές του τζουκ μποξ.
Φιλίππου 23 & Ακτή Δηλαβέρη, τηλ.: 210.4179.825
Jimmy and the fish
Για τους πιο ψαγμένους, το κομψό ψαροεστιατόριο, πάνω σε ένα ξύλινο ντεκ και δίπλα στο κύμα, με ρομαντική θέα τα ιστιοπλοϊκά, προσφέρει προσεγμένη θαλασσινή γαστρονομία μεσημέρι και βράδυ. Αχνιστά μύδια σερβιρισμένα σε χάλκινο τηγάνι, καραβιδομακαρονάδα και, για το τέλος, υπέροχη lemon pie.
Ακτή Κουμουνδούρου 46, τηλ.: 210.4124.417
Πλόες
Το μπαλκόνι του φέρνει όλο το... Μικρολίμανο στο πιάτο σας. Πάντως, τα καλύτερα έρχονται στο τραπέζι σας, αφού το μενού σάς ταξιδεύει ανά τη Μεσόγειο. Πικάντικη μελιτζανοσαλάτα, σπαγγέτι θαλασσινών και διάφοροι καλοφτιαγμένοι μεζέδες. Και όλα αυτά συντροφιά με ζωντανή έντεχνη μουσική. Ένας καλοστημένος χώρος που σας υποδέχεται από το πρωί για καφέ στους αναπαυτικούς καναπέδες του.
Παπαναστασίου 60, Καστέλα, τηλ.: 210.4225.674
ΠΑΡΑΛΙΑΚΗ – ΓΛΥΦΑΔΑ
Φλοίσβος
Ένας καινούργιος πολυχώρος πάνω στη θάλασσα που προσφέρει μια ολοκληρωμένη night life πρόταση, αλλά σας υποδέχεται και από το πρωί για καφέ και ελαφρύ τσιμπολόγημα. Μοιράζεται σε δύο επίπεδα, το ένα για ελαφριές γεύσεις, καφέ και ποτό, και το κυρίως εστιατόριο με καλοστημένη κουζίνα.
Φλοίσβος, Λεωφ. Ποσειδώνος, τηλ.: 210.9881.582
Café Καφέ
Ένας all day χώρος με εξαιρετικά κομψή αισθητική. Στέκι επωνύμων από όλη την Αθήνα. Μετά τα ψώνια στη Γλυφάδα, ένα πέρασμα για καφέ, τσάι ή πλούσια ευφάνταστα σάντουιτς είναι απαραίτητο. Αν θέλετε κάτι περισσότερο, η κουζίνα προσφέρει πολλές προτάσεις από καλό... χέρι και εξαιρετικές πρώτες ύλες. Κολασμένα επιδόρπια.
Ζησιμοπούλου 9, Γλυφάδα, τηλ.: 210.8944.996
Το Μπακάλικο, Όλα τα Καλά
Δύο γοητευτικές γυναίκες -πραγματικά μοντέλα- γυρίζουν ανά την Ελλάδα με ένα κάμπριο αυτοκίνητο, για να ανακαλύψουν και στο πιο απομακρυσμένο χωριό το πιο νόστιμο, φρέσκο και σπάνιο προϊόν. Στόχος τους είναι να σας το μαγειρέψουν με τις δημιουργικές συνταγές τους ή να σας το πουλήσουν από τον πάγκο με τα ντελί.
Γιαννιτσοπούλου 1 και Κύπρου, Γλυφάδα, τηλ.: 210.898.1501
Ακρωτήρι Lounge
Μοντέρνο στιλ δίπλα στη θάλασσα. Αναπαυτικοί καναπέδες για ρομάντζα, πισίνα και δυνατή... θορυβώδης μπάρα. Ο θαλασσινός αέρας «ντύνεται» με μπιτάτη μουσική. Ρυθμός, διάθεση και χορός. Γιατί όχι; Mέσα σε όλο αυτό το κλίμα υπάρχει και το εστιατόριο για όσους θέλουν να τα συνδυάσουν όλα.
Βασ. Γεωργίου Β΄ 5, Αγ. Κοσμάς, τηλ.: 210.9859.147
Tartare
Mοντέρνο και φιλόξενο μπιστρό με την ευωδιά του σκόρδου αναμεμειγμένου με το βούτυρο και το φρέσκο μαϊντανό, που σας προσγειώνει στη γαλλική παράδοση. Συγκλονιστικό πατέ, αρωματικά σαλιγκάρια bourguignon και εξαιρετικό φιλέτο, που συνοδεύεται από τη διάσημη σος, Café de Paris, και ένα βουνό τηγανητές πατάτες σε μέγεθος σπιρτόξυλου. Για το τέλος, κορυφαίο σουφλέ σοκολάτας.
Παναγούλη 52, Γλυφάδα, τηλ.: 210.9680.320
ΚΕΝΤΡΟ
Κατσούρμπος
Δεν πρόλαβε να ανοίξει και έγινε αμέσως στέκι όσων αγαπούν τις παραδοσιακές και ψαγμένες γεύσεις. Ο χώρος του παραπέμπει στις παλιές ΕΒΓΑ της γειτονιάς με τα τραπεζάκια του στο πεζοδρόμιο. Πιλάφι με στάκα, σταμναγκάθι, χοχλιούς μπουμπουριστούς, απάκι και τυριά, όλα κατευθείαν από την Κρήτη.
Αμύντα 4, Παγκράτι, τηλ.: 210.7222.167
Milos
Ολόφρεσκα ψάρια, λαχταριστές καραβίδες και θαλασσινά, ζυμωτό ψωμί, κρίταμα και σταμναγκάθι είναι μόνο μερικά από τα καλύτερα προϊόντα της ελληνικής επαρχίας που συγκεντρώνονται με μεράκι έπειτα από μεγάλη αναζήτηση. Όλα αυτά σε μια από τις πιο όμορφες καλοκαιρινές βεράντες του κέντρου της πόλης, πνιγμένη στα λουλούδια και το αγιόκλημα. Μενού 3 πιάτων με 20 ευρώ το άτομο.
Ξεν. Hilton, τηλ.: 210.7281.800
48 The restaurant
Tο δείπνο στο trendy εστιατόριο αποτελεί κοινωνικό γεγονός. Eκτός αυτού, βέβαια, θα σας ευχαριστήσει η κουζίνα του Χριστόφορου Πέσκια, ο οποίος έδωσε νέα πνοή και ύφος στην ελληνική γεύση. Απαραίτητη η στάση στην μπάρα του, για να απολαύσετε κάποιο από τα συγκλονιστικά κοκτέιλ διά χειρός Νεκτάριου Ντάλλα.
Αρματολών & Κλεφτών 48, Αμπελόκηποι, τηλ.: 210.6411.082
Il Postino
Αν νοσταλγείτε σπιτικό ιταλικό φαγητό, τότε ο Antonio θα σας αποζημιώσει. Μαγειρεύει καθημερινά καινούργια πιάτα, νόστιμα και, το κυριότερο, φθηνά. Και σε ποιον δεν αρέσει! Ακόμη και τη μακαρονάδα που ονειρεύεστε θα αναλάβει να τη φτιάξει σύμφωνα με το γούστο σας.
Γριβαίων 3 & Σκουφά, Κολωνάκι, τηλ.: 210.3641.414
Ο Στέλιος «Η τράτα»
Μια γνήσια ψαροταβέρνα διακοσμημένη με αιγαιοπελαγίτικες πινελιές. Ο Στέλιος, ο ιδιοκτήτης, είναι μερακλής και ανάλογοι, φυσικά, είναι και οι φρέσκοι ψαρομεζέδες του με το μαστόρικο ψήσιμο. Αγαπημένο μεσημεριανό, αλλά και βραδινό στέκι δικηγόρων, επιχειρηματιών και ψαγμένων της γεύσης.
Θεμιστοκλέους 8, τηλ.: 210.3838.531
ΨΥΡΡΗ
Ρακοσυλλέκτες
Οι έναστρες νύχτες στην πόλη θέλουν τσίπουρο και καλή παρέα που κάνει το μυαλό να ταξιδεύει στις καλοκαιρινές διακοπές. Tο μεράκι τού Κώστα είναι εμφανές, όχι μόνο στο χώρο, αλλά και στην κουζίνα του. Θα βρείτε αποστάγματα και από το πιο απίθανο μέρος της Ελλάδας. Νόστιμους μεζέδες σπιτικούς και κυρίως φιλόξενο πνεύμα.
Καραϊσκάκη & Αισώπου 2, τηλ.: 210.3222.240
Το Ζείδωρον
Από τα κλασικά all day στέκια, με τα τραπεζάκια του απλωμένα στην περατζάδα. Ουζάκι και νόστιμοι μεζέδες για τους παραδοσιακούς, αλλά και μπαρίστικο στιλ για τους φευγάτους.
Τάκη 10 & Αγ. Αναργύρων, τηλ.: 210.3215.368